I.to die early or prematurely, to die (mostly poet. and in post-Aug. prose).
I. Lit.: “aut ego praemoriar, primoque exstinguar in aevo,” Ov. H. 8, 121: “parte corporis velut praemortua,” Suet. Gram. 3.—
II. Trop., to decay: “praemoritur visus, auditus,” decays, fails, Plin. 7, 50, 51, § 168.—Hence, prae-mortŭus , a, um, P. a., dead.
A. Lit.: “jacuere, velut praemortua, membra,” Ov. Am. 3, 7, 65.—